Een kijkje in de werkplaats van …

Bernard Loffet, startklaar om te vijlen.
  • Bernard Loffet, startklaar om te vijlen.
Foto: Frits Kemper

Tijdens onze vakantie was het leuk het verschil te zien tussen de werkplaatsen van Noud (klein en zeer compact) en die van de Fransman Bernard Loffet (fors). Het verschil in temperament tussen Bernard en Noud is minstens even groot. Tevens konden we er even lekker Bretons tegenaan op een Fest Noz.

vrijdag 26 september 2003
door Karin van der Veur • Foto’s Frits Kemper

Aan het begin van onze vakantie zijn we bij Noud Martinali langs gegaan om mijn C/F te brengen (ik wilde de accoordbassen lager gestemd hebben) en na onze Tour konden we deze weer ophalen.

Want onze vakantie 2003 was een eigen Tour de France. Daar we niet op reis konden zonder een trekzak hebben we fraaie foto’s kunnen maken hoe we op een stoeltje aan bijv. de Rhône zitten te spelen in de zon. Binnenin de camper was het woekeren met de ruimte en wat lastiger, buiten ergens op een camping kon het bijna altijd wel en dan is het des te leuker wanneer er een paar Fransen aankomen die vertellen dat ook zij vroeger ‘une accordéon’ hadden met een heel verhaal (in het Frans) erbij; alleen een ‘accordéon diatonique” die kenden ze niet. En, wat een moeilijk instrument ..., nee, dan was hun accordeon toch echt een stuk gemakkelijker.

Tweetalig

Het was heerlijk warm weer toen wij aankwamen in Caudan, net even boven Lorient, aan de Golf du Morbihan in Zuid-Bretagne. Het heet hier: Pays de Vannetais en het is er tweetalig: Frans en Bretons (een keltische taal). Hier woont Bernard Loffet die bij velen onder ons misschien wel bekend zal zijn vanwege de vele (gratis) tablatures.

Een paar dames in de plaatselijke bakkerij stuurden ons al in de goede richting van de nieuwbouwwijk en na verder vragen wisten een paar stratenmakers ons precies te vertellen waar ‘Monsieur L’Accordéon’ woonde. Daarna was het niet te missen en zagen we het al direct: hier woont een muzikale familie.

Tjokvol

De kleine winkel en grotere werkplaats stonden tjokvol. Bernard vond het leuk een paar mensen uit Pays-Bas te ontvangen en hij nodigde me direct uit om de door hem gebouwde accordéons diatonique uit te proberen. Hij vertelde, zowaar in het Nederlands, dat hij het druk had: veel reparaties aan trekzakken en accordeons en binnenkort startten de lessen weer die hij geeft. Hij was op dat moment druk bezig een accordéon te stemmen die dezelfde avond nog werd opgehaald.

Omdat ik het idee had dat een bepaalde grondbas op mijn G/C net niet goed klonk, wilde hij dit wel even aanpassen. Hij stemde de trekzak op een manier die we nog nooit gezien hadden: hij haalde de baskant los, vijlde de tong wat bij, zette de baskant weer los terug op de balg en controleerde zo of het goed gestemd was. Dit ging een paar keer zo door en toen was ‘het goed’. Dit alles ging in een zo razendsnel tempo dat we amper de gelegenheid hadden om er een foto van te maken, maar hij wilde daarvoor wel even temporiseren. En zo hebben we toch nog drie platen kunnen schieten.

Fest Noz

We hadden nog nooit een Fest Deiz (overdag) of Fest Noz (avond) bijgewoond en als je toch in de buurt bent ....... De plaatselijke VVV wist ons te vertellen dat in de buurt een Fest Noz was vanwege het 25-jarig bestaan van een school.
Een Fest Noz: ‘Kerzh’ba’ndañs’ oftewel: ‘Musique bretonne á danser‘.
Het feest startte om 18.00 uur, het echte feest begon zo tegen 21.00 uur en het geheel duurde tot zo'n 02.00 uur of misschien wel tot 03.00 uur. Je kon dus de hele avond dansen op muziek van bijv. diverse fluiten, doedelzak, gitaar, bas, viool, zang, trekzak, accordeon.
We kwamen terecht in een soort multifunctionele sporthal met een podium en langs de kanten stonden wat stoelen. Er waren veel kinderen die heerlijk speelden en dansten; het viel ons op dat bijna iedereen alle dansen kende en er zaten maar heel weinig mensen langs de kant.

Het was jammer dat we niet lang konden blijven en toen we rond 22.30 uur vertrokken was de zaal pas goed gevuld; we schatten dat er toen zo’n 150-200 mensen aan het dansen waren.
 

Noud, net terug van een dag vissen, de rust zelve.
  • Noud, net terug van een dag vissen, de rust zelve.


Spelend aan de Rhône.
  • Spelend aan de Rhône.


Wel wat weinig ruimte in zo’n camper.
  • Wel wat weinig ruimte in zo’n camper.


De baskant gaat er weer op om te controleren of het al goed klinkt.
  • De baskant gaat er weer op om te controleren of het al goed klinkt.


Een kijkje op de werkbank.
  • Een kijkje op de werkbank.


Helaas is Bernard Loffet in maart 2018 overleden: veel te jong:

Liefdevolle Bretonse instrumentenbouwer onverwacht overleden

De Harmonicahoek

zaterdag 31 maart 2018
Het ongelooflijke bericht bereikte mij op 30 maart: Bernard Loffet is plotseling overleden. Ik kende Bernard niet echt heel goed, maar ik heb hem wel een paar keer ontmoet en speel intussen alweer bijna vier jaar op een door hem gebouwd instrument en daar wil ik wel graag iets over schrijven.

> Meer

Bericht van een van onze sponsoren op Facebook:     
> De Accordeonspecialist
Steun De Harmonicahoek Naar boven Terug   > Home     > Nieuwsarchief       > Nieuws uit 2003         > Op bezoek bij Bernard Loffet Hulp nodig als beginner?

Google Analytics Alternative
Symradern – een tweerijergroep uit Symra (Noorwegen)