De jonge Marinette
Wallonië

‘Workshops, lekker eten, gezellige gesprekken, muziek
in gangen en trappenhuizen en verrassende optredens’

Doorslaande Tongen: muziekinstructies van bevlogen docenten

Hoe onderga je Doorslaande Tongen als je er voor het eerst aan deelneemt? Fransje Zweekhorst doet verslag van dit traditionele weekendevenement in november waarbij de balg de hoofdrol speelt, maar ook andere muziekinstrumenten welkom zijn.

VRIJDAGAVOND

---

Het was pikkedonker toen ik aankwam.
De parkeerplaats was makkelijk te vinden, een plekje iets lastiger. Ergens ver van de bewoonde wereld stalde ik de auto. Vaag was een pad zichtbaar en op goed geluk sjouwde ik mijn koffer en instrument richting het verlichte gebouw.

Warmte en sfeer

Vanwege de waarschuwing voor verdwalen verwachtte ik daar een tamelijk ontoegankelijke situatie. Tot mijn verrassing vond ik meteen een toegangsdeur. Overal fijne houten vloeren, warmte en sfeer. Geroezemoes en geparkeerde koffers en instrumenten wezen de weg naar een feestzaal gevuld met mensen en pepernoten. Na aanmelding kreeg iedere deelnemer daar een naamspeldje, een kamersleutel en een eigen aankruiskaart voor de bar. Met de ontvangen kamersleutel en de uitgebreide plattegronden van organisator Eduard ging ik op pad om mijn kamertje te zoeken. Eitje!

Het Biezenmortellied van Thea Draaisma

Ambulances

Terug in de feestzaal begon toen de officiële opening door Eduard met een toepasselijk lied van Thea Draaisma. Brandinstructies volgden en tot mijn verrassing gaven Oleg en Eduard daarna uitleg over een inzamelingsactie om ambulances voor Oekraïne te financieren. Er zouden daarvoor her en der ludieke spaarpotten in de vorm van kartonnen ambulances neergezet worden. Dat gaf toch wel een extra dimensie aan het weekend.

Bevlogen docenten

Daarna verdeelde iedereen zich over verschillende zalen voor avondworkshop waarin de toon werd gezet voor een intensief en leerzaam weekend met muziekinstructies van de bevlogen docenten. In de bar na afloop, troffen we elkaar voor een drankje. De pepernoten werden door Mieke zorgzaam vervangen door bakken zoute nootjes. Medeorganisator John beheerde de bar. Aan een tafel in de hoek werd geplakt en geknipt aan papieren spaarpot-ambulancemodellen met QRcode.

ZATERDAG

---

Om 7 uur werden we gewekt met mooie trekzakmuziek en begonnen we aan een dag vol workshops, lekker eten, gezellige gesprekken, muziek in gangen en trappenhuizen (akoestiek!) en verrassende optredens. Om een beter gevoel voor dansmuziek te krijgen legden we tijdens de workshops af en toe ons instrument neer om een dansje te maken en deden we daarna weer ons best om nóg beter de ‘schwung’ erin te krijgen. Eduard vertelde tussen de bedrijven door zijn levensverhaal en liet muziek horen uit zijn levensfasen.

Open Podium

Het open podium ‘s avonds werd voorafgegaan door Oleg die vertelde over zijn komst naar Nederland, jaren geleden (hij stapte in Duitsland op de verkeerde trein), zijn muziekopleiding en -carrière hier en, sinds de oorlog, zijn benefietconcerten en inzamelingsacties voor Ukraine. Hij sloot af met een prachtig en indrukwekkend optreden op zijn bayan.

Verliefde rups

Om een indruk te geven van wat er vervolgens, onder andere, op het open podium gepresenteerd werd: er was een imposant optreden van Mieke, een eigen compositie ‘naar eigen zin’ die zeer toepasselijk uitmondde in Pippi Langkous, een ontroerend muzikaal gedicht over Vlieland in bijpassend kostuum, een duo met een musettewals van Mark Söhngen op viool en trekzak, een woeste versie van de bourrée l’Estropié van Remy Geffroy, een zeer onderhoudend optreden vanuit het overzeese gebied, een trekzak trio met een driestemmig kerstnummer, en een prachtig lied met trekzak over een bij en een verliefde rups: ‘L’Abeille et le Papillon’ uit de vroege jaren ’60.

Ierse jigs

Tot laat in de avond klonken er daarna nog aanstekelijke Ierse jigs en reels in de bar, meerstemmige kerstliederen in een andere zaal en balfolkmuziek met dans in de kapel. Met een hoofd vol indrukken naar de kamer gestrompeld. Schoen gezet.

ZONDAG

---

Zeven uur: ‘O kom er es kijken’. Best mooi op de trekharmonica. In de schoen een muis en mandarijn. De mandarijn heb ik meteen genuttigd en de muis was voor het thuisfront waar de poes hem helaas niet lustte maar mijn echtgenoot wel. Na nog een afrondende workshop van onze geweldige docenten was iedereen uitgeput maar heel tevreden. Desondanks even in een lege gang geoefend voor de presentatie in de kapel. Zowel voor de spelers als voor de toehoorders was het heel erg leuk dat er op de meeste nummers gedanst kon worden. De presentatie was zo een heel levendig, internationaal en inspirerend geheel.

Geen simpele klus

Het is toch geweldig dat Eduard, Mieke, John en de mensen van de SVN zo'n fantastisch gevarieerd muziekweekend mogelijk hebben gemaakt. Dat was vast geen simpele klus. Veel dank! Ik ga er nog lang van nagenieten.

Steun De Harmonicahoek < Naar boven < Terug   > Home     > Nieuwsarchief       > Nieuws uit 2025         > Doorslaande Tongen Hulp nodig als beginner?

• Algemene verordening
gegevensbescherming (AVG)

• Disclaimer

• Over cookies