Aan het zaterdagavonddiner
  • Aan het zaterdagavonddiner
Foto: Quirina van Hof

Weideworkshop bij Zoeterwoude heeft het weer weer mee

Trekzak in de polder

Jacqueline Edeling geeft instructies in de ruimte naast de koeienstal.
  • Jacqueline Edeling geeft instructies in de ruimte naast de koeienstal.
Videostill: Arjen Grootendorst

Zaterdagochtend 7 september stap ik om vijf voor tien op de fiets met m’n trekzak in de rugzak. Vijf minuten later ben ik op de bestemming: ‘Het Geertje’ in Zoeterwoude Daar tref ik andere trekzakspelers aan. Met elkaar gaan we twee dagen een workshop volgen van Jacqueline Edeling’s ‘Polderklanken’.

7 en 8 september 2024
door Marjon van der Born

In maart 2024 ben ik gestart met de trekzak en ik kan wel stellen, het is liefde op het eerste gezicht. Uren heb ik doorgebracht om het spelen onder de knie te krijgen. In juli volgde ik twee lessen bij Eduard Bekker die mij wat tips gaf. Daarnaast raadde hij mij deze workshop aan. Nu ja, een workshop praktisch in mijn achtertuin, daar wil ik aan mee doen.

De voorzieningen voor de de docenten en organisatie zijn dit jaar wat luxer bedeeld. Jaqueline slaapt op de zolder, Querina op de sofa beneden. Maar waar slaapt Eduard dan?
  • De voorzieningen voor de de docenten en organisatie zijn dit jaar wat luxer bedeeld. Jaqueline slaapt op de zolder, Querina op de sofa beneden. Maar waar slaapt Eduard dan?


Tien nummers

Twee dagen voor de workshop ontvang ik wel tien nummers, het gros van Nederlandse bodem. Sommige stukken lijken goed te doen, andere zijn uitermate uitdagend. De les vindt plaats boven de koeienstal, door het raam zien we de koeien lopen.

Heel vreemd

Een van de eerste nummers die Jacqueline inspeelt is de bekende ‘Horlepiep’. Ze speelt eerst zelf een stukje en daarna wij. Voor mij als net beginner af is het heel vreemd mijn eigen instrument niet te horen. Ik hoor de juiste noten, maar ook verkeerde. Grote vraag is: welke noot komt van mijn instrument? Dat blijkt een kwestie van wennen, maar het blijft lastig mijn instrument te onderscheiden.

Eduard kan gelukkig terecht in het hutje ‘Mutje’.
  • Eduard kan gelukkig terecht in het hutje ‘Mutje’.
Foto: Eduard Bekker

Aan het einde van de ochtend gaan we naar buiten voor de lunch. Het is schitterend weer. Er zijn intussen veel bezoekers op de kinderboerderij. In het restaurant lopen de kippen onder onze tafel door, de varkens staan vlakbij en een pauw kijkt ook nog even om de hoek. We genieten van een lekkere lunch. De stemming zit er intussen ook goed in. Als je samen speelt, leer je elkaar snel kennen.

Tussen de hutjes en het Natuurhuisje kunnen de kampeerders terecht. Mensen uit de buurt slapen thuis.
  • Tussen de hutjes en het Natuurhuisje kunnen de kampeerders terecht. Mensen uit de buurt slapen thuis.


Zingen

De les in de middag bevat eenvoudiger nummers. Echter, nu moeten we erbij zingen. Zingen is al niet mijn sterke punt, maar gecombineerd met de trekzak, komt er van beiden niet veel terecht. Dus daarom concentreer ik me maar op de trekzak. Het zijn leuke nummers die we na elkaar spelen, zoals Falderie, Faldera en nog wat oud-hollandse liedjes. Het langst staan we stil bij Halsway Schottische, het enige stuk van over de grens. Jacqueline, gespecialiseerd in Keltische muziek, vindt dat we daar toch ook wat van moeten spelen. En dat lukt.

Overdag krijgt het Geertje heel veel bezoekers, wat absoluut niet stoort. Ouders drinken koffie en kopen in de winkel, kinderen kunnen de beesten bekijken of ponyrijden, waarvoor ze hier in de rij staan. De hooiberg is niet meer in dienst. Het is een gecamoufleerd sanitair geworden.
  • Overdag krijgt het Geertje heel veel bezoekers, wat absoluut niet stoort. Ouders drinken koffie en kopen in de winkel, kinderen kunnen de beesten bekijken of ponyrijden, waarvoor ze hier in de rij staan. De hooiberg is niet meer in dienst. Het is een gecamoufleerd sanitair geworden.
Foto: Eduard Bekker

Open Podium

Na de avondmaaltijd komt voor mij het spannendste deel. Het Open Podium! Er is gevraagd aan ons allemaal om een stukje dat je zelf goed kent voor de groep te spelen. Iedereen heeft dat ook gedaan en het is leuk om al die verschillende mensen te horen spelen, soms gecombineerd met zang. De topper van de avond is Jacqueline, zij speelt voor ons Adiós Nonino op de Bandoneon. Wat is dat prachtig!
Doodop, maar geheel voldaan fiets ik om tien uur ’s avonds weer terug naar huis.

Wachtend op de boerenlunch.
  • Wachtend op de boerenlunch.
Foto: Arjen Grootendorst.

Overvloedige lunch

De volgende ochtend worden alle nummers die we al hebben geoefend, herhaald en vervolgens worden de nog niet gespeelde nummers doorgenomen, zodat we thuis allemaal nog wat te oefenen hebben. De lunch is weer heel overvloedig en nu echt alles van de eigen boerderij. We hebben allemaal gesmuld.

Ik heb genoten van het weekend, het weekendprogramma zat heel goed in elkaar, strak geregeld door Eduard en Querina. Jacqueline was onvermoeibaar om ons de nummers goed te laten spelen en daar heb ik heel veel van geleerd.


Bericht van een van onze sponsoren op Facebook:     
> Zweverink Muziek
Steun De Harmonicahoek Naar boven Terug   > Home     > Nieuwsarchief       > Nieuws uit 2024         > Weekend Polderklanken Hulp nodig als beginner?

Google Analytics Alternative
Jacqueline Ededeling is hier ook zonder trekzak in haar element (foto: Quirina van Hof)