De Waalse nestor van de balg

Louis Spagna:
21 november 1949 - 8 december 2020

De 71-jarige Louis Spagna was niet erg bekend in Nederland. In Wallonië deste meer. Leerlingen en bekenden van hem zijn geschokt door zijn overlijden op 8 december.

De accordeonist (hij speelde zowel chromatisch als wisseltonig) is voor veel leerlingen een bron van inspiratie geweest, als ik de herinneringen op Facebook zo langs loop.
Maar ook in Nederland was hij bij ingewijden geen onbekende. Mark Söhngen heeft hem in 2007 nog uitgenodigd voor Trek er es Uut als gastdocent. Hij kon echter niet komen vanwege een tourtje van zijn straattheater/circusgroep Cirque du Trottoire, die hij ook regiseerde., maar stuurde op verzoek van Mark zijn ‘beste leerling’ Marinette Bonnert, wat een schot in de roos bleek. Marinette heeft sinds haar 12de jaar al les van Spagna gehad en ook zij is zeer geraakt over dit trieste nieuws.

Dank verschuldigd

Indirekt ben ik zelf ook veel dank aan Louis Spagna verschuldigd, al zal hij daar nooit weet van hebben gehad. Want Marinette vormt het duo ‘21 butons’ met Pere Romaní uit Catalonië. En die is daarna door Mark Söhngen uitgenodigd voor Trek er es Uut. En Pere raadde aan om Cati Plana uit de Catalaanse Pyreneeën eens te vragen. Dat vond ik een best leuke meid, dus gaf ik me op voor een workshop bij haar. Daarna nodigde ze me uit om eens langs te komen en zo ben ik een enthousiast liefhebber van Catalonië geworden met haar jota’s, xotissen en pasdobles.

• Op de chromaat, op een opname uit 1990.
• Op de tweerijer. Met violist Raymond Honnay tijdens het Bal van de Vlier te Nederokkerzeel in november 2019. Ze spelen ‘Schottische Houssa’ naar het 19de eeuwse manuscript van de Waalse minstreel en danscollecteur Jean-Guillaume Houssa.
• Herinneringen aan Louis Spagna, door Marinette Bonnert met een van zijn mazurka’s.

In 1998 is Louis Spagna uitgebreid geïnterviewd door Jan Doumen:

Louis Spagna : bezeten van diatonische accordeons

1998
Tot voor een paar jaar waren diatonische accordeons mij volslagen onbekend. Het is door een ex-collega dat ik met het wonderlijke instrument in contact kwam. Die collega speelde een paar jaar geleden, op een vrijpodium, een paar deuntjes op een houten kastje. De klank, de weemoedige muziek, het beeld van de man met een paardenstaart en een ambachtelijk instrument op de schoot, ik waande mij 100 jaar terug op een schip vol zeelieden. Het instrument dat werd bespeeld was van Belgische makelij en, zoals later bleek, zeldzaam. De klank was warm en zacht, het uiterlijk van het instrument mysterieus eenvoudig.

> Meer