De oude diatonische banden met China

• Een mysterieuze emaille reclameplaat in een Cochemse etalage.

---

In een winkeltje in het centrum van Cochem – een toeristische trekpleister aan de Moezel – troffen wij deze plaquette aan.

• Het is duidelijk een reclame voor de Koch; een product dat rond 1930 door Hohner werd ingelijfd (de ‘oergoudbrand’ heeft veel weg van bepaalde harmonicatypes, die door Andreas (‘And’s’) Koch werden vervaardigd.
• Qua uitvoering van de harmonica moet het een behoorlijk oud exemplaar zijn, gezien de haakjes en de ‘accordeon‘lay-out van de bassen, die je nu eigenlijk alleen nog maar bij Tsjechische exemplaren ziet. Opmerkelijk is dat er ‘harmonicas’ staat. Dat is geen Duitse spelling. Duitsers schrijven ‘harmonikas’.

• Uit een reclamefolder, toegestuurd door een Chinese fabrikant. De eenrijer staat er ondersteboven op afgebeeld.

---

• De afgebeelde Chinees is opvallend. Waarom wil een reclamemaker een link met een Chinees leggen? Indertijd was er echt helemaal niets Chinees aan de Koch.

Bovendien: als Chinezen al balgen, spelen ze accordeon, geen harmonica (hun toonaarden stroken niet zo met de diatonie). Of was een Chinees vroeger een teken van een betrouwbaar product?
Dat is nu wel anders – althans wat de trekzak betreft – gezien de reputatie van de instrumenten die nu uit China komen: goedkoop en liefdeloos geproduceerde ‘zing-zong’; men kan het maken, maar men weet soms letterlijk niet niet hoe het eindproduct moet worden gehanteerd (zie foto hiernaast).

Met dank aan Andrys Stienstra voor de tips