Lomax, the Songhunter

Zoektocht naar folk in het filmhuis

• Slotscene uit de film ‘Lomax, the Songhunter’.

---

Wij denken dat de meeste trekharmonicaspelers wel in de film ‘Lomax The Songhunter’ geïnteresseerd zullen zijn. Het gaat over de speurtocht naar mensen die autentiek volksmuziek met zich meedragen en daar hebben de meeste trekharmonicaspelers veel belangstelling voor. Zij kunnen op dit moment in veel filmhuizen in de grote steden aan hun trekken komen.

Alan Lomax (1915-2002) was liedjesverzamelaar. Een groot deel van zijn leven reisde hij met zijn bandrecorder de wereld rond, op jacht naar de mooiste volksliedjes. Lomax nam gewone mensen op die zich met hart en ziel voor zijn microfoon gaven. In radioprogramma's waarschuwde hij dat we in snel tempo oeroude zangtradities aan het verkwanselen waren.

Tijdens zijn zoektochten deed Lomax ook Italië aan, met name Sicilië en Calabrië. De film eindigt met waarin een tarantella of saltarella, waar jong en oud – dansend of musicerende aan meedoet. De trekharmonica duikt dan eigenlijk pas eventjes op in de film. In een flits valt te zien, dat het hier de markante anderhalverijer betreft, waarop deze volksmuziek van oorsprong wordt gespeeld.

Tientjeslid

Opmerkelijk is dat de film is gemaakt door Rogier Kappers, inderdaad een Nederlander, die ook producties voor de VPRO maakt. Destemeer een reden om (tientjes-)lid te worden: de VPRO is de enige (publieke) omroep die namelijk nog af en toe aandacht aan folk en volksmuziek besteedt.

• De website van ‘Lomax, the Songhunter’
• Eerder item over de VPRO en de volksmuziek: trekharmonica- en zangregistratie uit de Achterhoek
• Trek er es Uut heeft ook eens een keer kennis gemaakt met twee Italiaanse docenten, die op deze anderhalfrijertjes speelden.